Data założenia bloga: 24 IX 2013
Data zakończenia bloga: 22 II 2015
Data zakończenia bloga: 22 II 2015
Tytuł: Anielskie szepty
Gatunek: Opowiadanie psychologiczne z elementami fantastyki
O opowiadaniu
Corinne i Dante to małżeństwo, które kilka lat temu spotkała ogromna tragedia. Kobieta powoli popada w depresję, a jej mąż rzuca się w wir pracy. Czy jedynym lekarstwem na ich troski będzie mały chłopiec, którego postanawiają zaadoptować?
Skąd pomysł?
Otóż kilka miesięcy temu obejrzałam film dotyczący adopcji dziecka. I zaczęłam myśleć - co muszą czuć rodzice po stracie dziecka?
Moje przemyślenia dotyczące tej kwestii, zresztą jak i ogóle poruszenie tematyką filmu, sprawiły, że w mojej głowie uformował się pomysł na pewną historię. Postanowiłam wczuć się w bohaterów, spróbować napisać coś o problemach, smutku i cierpieniu, których nikt nie jest w stanie w życiu uniknąć.
Tak oto narodziła się historia pewnego małżeństwa - Dantego i Corinne, którzy w rozpaczliwym poszukiwaniu szczęścia w końcu decydują się na adopcję dziecka.
Inspiracje
Przede wszystkim film, o którym wyżej wspomniałam. I muzyka. Oj, tak, dużo sentymentalnej muzyki, od której powoli się uzależniam. I codzienne sytuacje, zachowania. Bo ja lubię obserwować ludzi, a jeszcze bardziej ich opisywać. Dlatego też to opowiadanie jest po części fantastyczne, a po części psychologiczne, gdyż moja (dziwna) fascynacja ludzkimi odruchami sprawiła, że postanowiłam zagłębić się w psychikę człowieka (oczywiście nie na poziomie psychiatry czy psychologa. Aż tak nienormalna nie jestem).
Zakończenie
Mam nadzieję, drogi Czytelniku, że postanowisz zagłębić się w tę historię pełną ciepła, nadziei i miłości, ale także smutku i bólu. Nie wiem, czy przekażę treścią to, co bardzo chciałabym przedstawić, jednak - tak jak bohaterowie tego opowiadania - mam nadzieję, że uda mi się sprostać temu wyzwaniu.
Skąd pomysł?
Otóż kilka miesięcy temu obejrzałam film dotyczący adopcji dziecka. I zaczęłam myśleć - co muszą czuć rodzice po stracie dziecka?
Moje przemyślenia dotyczące tej kwestii, zresztą jak i ogóle poruszenie tematyką filmu, sprawiły, że w mojej głowie uformował się pomysł na pewną historię. Postanowiłam wczuć się w bohaterów, spróbować napisać coś o problemach, smutku i cierpieniu, których nikt nie jest w stanie w życiu uniknąć.
Tak oto narodziła się historia pewnego małżeństwa - Dantego i Corinne, którzy w rozpaczliwym poszukiwaniu szczęścia w końcu decydują się na adopcję dziecka.
Inspiracje
Przede wszystkim film, o którym wyżej wspomniałam. I muzyka. Oj, tak, dużo sentymentalnej muzyki, od której powoli się uzależniam. I codzienne sytuacje, zachowania. Bo ja lubię obserwować ludzi, a jeszcze bardziej ich opisywać. Dlatego też to opowiadanie jest po części fantastyczne, a po części psychologiczne, gdyż moja (dziwna) fascynacja ludzkimi odruchami sprawiła, że postanowiłam zagłębić się w psychikę człowieka (oczywiście nie na poziomie psychiatry czy psychologa. Aż tak nienormalna nie jestem).
Zakończenie
Mam nadzieję, drogi Czytelniku, że postanowisz zagłębić się w tę historię pełną ciepła, nadziei i miłości, ale także smutku i bólu. Nie wiem, czy przekażę treścią to, co bardzo chciałabym przedstawić, jednak - tak jak bohaterowie tego opowiadania - mam nadzieję, że uda mi się sprostać temu wyzwaniu.
To co? Zostajesz z nami?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz